Ελληνική Λογοτεχνία



Από Σίδερο και Κεχριμπάρι

Αληθινή ιστορία
Mια δυνατή ιστορία ερωτικού πάθους και αγάπης, που κατάφερε, σε μια εποχή που ο κόσμος συγκλονιζόταν από πολέμους, προσφυγιά και Κατοχή, να επιβιώσει και να φτιάξει το δικό της θαύμα.
Ο Αλέξανδρος και η Μαγδαληνή, έσμιξαν κι ερωτεύτηκαν πριν ακόμα γνωριστούν. Εκείνος μεγαλογιατρός της Αθήνας με δική του οικογένεια και εκείνη πρόσφυγας, απ 'την Μικρά Ασία, με τρία μικρά παιδιά. Αγαπήθηκαν δυνατά, έζησαν έναν έρωτα-πόλεμο και έκαναν μαζί μια μακριά διαδρομή φορτωμένη μάχες, ελπίδες κι αποχαιρετισμούς.  Το γέλιο και τα δάκρυα, ο έρωτας, η οργή κι ο θάνατος είναι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές, και σε δεύτερο πλάνο τα τραγούδια κι η βροχή φωτίζουν τους ήρωες με την ξεχωριστή τους παρουσία. Η εξιστόρηση αρχίζει το 1926 και τελειώνει το 1987. Σ 'αυτά τα εξήντα χρόνια, η Μαγδαληνή κι ο Αλέξανδρος έζησαν μαζί ένα χρόνο, σαράντα μέρες και δύο ώρες. Τα υπόλοιπα τα χάσαμε, δεν τα ζήσαμε, του είπε. 
Ναι, αλλά τι ζήσαμε! της απάντησε αυτός.






Το χάδι της μητέρας
Μια αληθινή ιστορία που θα προκαλέσει σοκ και ανατριχίλα αλλά.. Πρέπει να ακουστεί.
Το θέμα του ευαίσθητο και σκληρό... 
Παιδική κακοποίηση! Ποιος αντέχει την αλήθεια;
Ποιος ευθύνεται; Τι αλλάζει όταν κλείνει η πόρτα;
Εικόνες σκληρές. "Τραύματα" που ποτέ δεν κλείνουν.
Ένα "γιατί" που θα μείνει αναπάντητο, χαραγμένο στην ψυχή.
Σκοτάδι. Σημείο μηδέν. Και η μέτρηση αρχίζει ξανά και ξανά.
Γεγονότα που συμβαίνουν δίπλα σου.....
Σε απόσταση αναπνοής.....
Σε απόσταση αδιαφορίας.....
Τα βλέπεις.... Τα ακούς.....ΣΙΩΠΕΙΣ!







Το παιδί της αγάπης


ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Έτσι απλά, τον πέταξαν στο ίδρυμα νεογέννητο μωρό κι ύστερα τον πήγαν πίσω στη φυσική του οικογένεια δυο χρονών παιδάκι. Έτσι απλά, τον έφεραν στην Αθήνα στα τέσσερά του κι ύστερα τον έδωσαν σε ανάδοχη οικογένεια στα δέκα του. Έτσι απλά, τώρα τον φέρνουν πάλι πίσω στο ίδρυμα, δώδεκα χρονών παιδί. Πόσο απλό ακούγεται, μα την αλήθεια! Με τη διαφορά ότι δε μιλάμε για βαλίτσα, αλλά για έναν άνθρωπο, για ένα αθώο παιδί. Η αληθινή ιστορία του Στέλιου και της μοναδικής μητέρας που γνώρισε ποτέ. 







Όσο αντέχει η ψυχή
«Τελικά, Ηρώ, ο νονός σου μισό το άφησε το όνομά σου. Ηρωίδα έπρεπε να σε βαφτίσει!» κι εκείνη της είχε απαντήσει: «Δεν ήξερε τότε τι με περίμενε στη ζωή μου, αλλά και να το ήξερε, μάλλον θα το θεώρησε υπερβολικό και προτίμησε να το κόψει και να με βαφτίσει Ηρώ, αφήνοντας το υπόλοιπο να πλανάται σαν απειλή…»
Από την ημέρα που γεννιέται η Ηρώ, η ζωή της είναι ένας αγώνας για επιβίωση. Δύσβατοι όλοι οι δρόμοι που κλήθηκε να βαδίσει, σαν κοριτσάκι, σαν έφηβη, σαν νέα κοπέλα, σαν γυναίκα. Θα χρειαστεί να αντιπαλέψει τον νοσηρό «πατριό» της, να αντιμετωπίσει ένα βίαιο σύζυγο αργότερα, με την οικονομική καταστροφή και τη φυγή της στην Κύπρο και να δώσει τη μεγαλύτερη μάχη απ’ όλες: να σώσει τα παιδιά της από τις λανθασμένες επιλογές τους.
Δίπλα της η Αλεξάνδρα. Μια μυστηριώδης, σκοτεινή γυναίκα, που μόνο στην Ηρώ θα δείξει το φωτεινό της πρόσωπο. Είναι η μόνη που μπορεί ν’ αφουγκραστεί το λυγμό της ψυχής της. Η μόνη που θα σταθεί στο πλευρό της όταν η Ηρώ αναγκαστεί να γίνει ένας άλλος άνθρωπος για να προστατέψει τους αγαπημένους της και να νικήσει…







Οι τρεις υποσχέσεις
Οι τρεις υποσχέσεις που έδωσε στον πατέρα της ήταν αυτό που κράτησε η Μυρτάλη και ρίζωσαν σαν γερό δέντρο στην καρδιά της. Η μοίρα της επέλεξε να έρθει στον κόσμο στις 20 Ιουλίου του 1974 στην Αμμόχωστο, την ημέρα της εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο. Οι βομβαρδισμοί και η μυρωδιά του θανάτου ήταν αυτά που υποδέχτηκαν τον ερχομό της. Τα δραματικά γεγονότα που ακολούθησαν έγιναν η αιτία να αφυπνιστεί αργότερα το χάρισμα της συγγραφής που κουβαλούσε μέσα της και σύντομα να γίνει η αγαπημένη συγγραφέας του αναγνωστικού κοινού. Η Μυρτάλη τα έχει πλέον όλα. Φήμη, δόξα, πλούτη, έρωτα. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύει, μέχρι που οι παρασκηνιακές κινήσεις κάποιων ανθρώπων που αγάπησε την οδηγούν στον όλεθρο και την απόγνωση. Η ίδια βρίσκεται εγκλωβισμένη σ’ έναν εφιάλτη, που ως τότε πίστευε ότι μόνο η συγγραφική της πένα μπορούσε να εμπνευστεί. Οι τρεις υποσχέσεις, όμως, όρκος ιερός, είναι εκείνες που της δίνουν τη δύναμη να παλέψει. Γιατί το Βαρώσι είναι εκεί και την περιμένει…












Σβησμένα φεγγάρια
«Για μεγάλο διάστημα μετρούσα τα χρόνια με σβησμένα φεγγάρια, ελπίζοντας παράλληλα για το φωτεινό πρόσωπο της ζωής. Οι δικές μου μέρες έλαμψαν όταν γνώρισα την αληθινή αγάπη. Όσα πέρασα στο παρελθόν με έκαναν δυνατή, ανθεκτική στον πόνο. Τον δύσκολο δρόμο δεν τον φοβάμαι. Το σκοτάδι δεν αντέχω, αυτό που με αποπροσανατολίζει από τον προορισμό μου. Και είμαι έτοιμη να κάνω ό,τι χρειαστεί για να φέρω πάλι το φεγγάρι ολόγιομο στον δικό μου ουρανό».
Η ξαφνική εμφάνιση της Μηλίτσας Χαριτίδη σ’ ένα μικρό χωριό το Νοέμβρη του 1958 ταράζει τα νερά της κλειστής κοινωνίας. Ο Νάκος Παπαχρήστος και ο Μενέλαος Παρίσης, δύο άντρες που τους ενώνει ένα σκοτεινό παρελθόν, την ερωτεύονται παράφορα. Η κοπέλα παίζει μαζί τους, ενώ παράλληλα στρέφεται στη Φιλιώ, την κόρη του Νάκου, και κερδίζει τη συμπάθειά της. Οι δύο γυναίκες εκμυστηρεύονται η μία στην άλλη τα τραγικά γεγονότα που τις σημάδεψαν. Και όταν σταδιακά αποκαλύπτεται η ζωή τους, έρχεται στο φως ένα συγκλονιστικό μυστικό που θα τις ενώσει για πάντα. Η ιστορία μιας κοπέλας που τόλμησε να αψηφήσει τα σκοτάδια της ζωής της και να κατακτήσει το φως της αλήθειας.









Πικρό γλυκό λεμόνι
Νόμιζα ότι τα είχα αφήσει όλα πίσω μου: τους ανθρώπους που μ’ ανάθρεψαν, τον τόπο όπου γεννήθηκα, το στεφάνι που φόρεσα… Λένε πως η ανθρώπινη μνήμη είναι επιλεκτική… Μέχρι τη στιγμή που ένα γλυκό λεμονάκι θα την ξυπνήσει και θα τα θυμηθεί όλα… Λιδωρίκι 1913. Η Ασημούλα κι ο Κωνσταντής παντρεύονται από έρωτα. Η απρόσμενη στρατολόγηση του Κωσταντή θα τον απομακρύνει από τη γυναίκα του και το παιδί που περιμένουν. 1914. Ξεσπάει ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. Στην Ελλάδα, το μίσος βενιζελικών και βασιλικών κι ο επερχόμενος Εθνικός Διχασμός θα φέρουν μαύρα σύννεφα όχι μόνο στον τόπο αλλά και στη ζωή των δύο νέων. 1916. Έξι χιλιάδες στρατιώτες, ανάμεσά τους κι ο Κωσταντής, μεταφέρονται μυστικά από την Καβάλα στη Γερμανία του Κάιζερ. Μέσα από τις στάχτες του πολέμου, θα γεννηθεί ένας καινούργιος έρωτας.
1944. Το Λιδωρίκι καίγεται. Ένας Γερμανός στρατιώτης θα σώσει από την πύρινη λαίλαπα δύο ψυχές που η ζωή θα φέρει στο δρόμο του μέσα από ένα παράξενο παιχνίδι της μοίρας. Δύο εποχές, δύο πόλεις σε δύο διαφορετικές χώρες, δύο γυναίκες, μια φοβερή αποκάλυψη…
Ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα που θα φέρει στο φως μία από τις άγνωστες πτυχές της ελληνικής ιστορία.









Οι κόρες της αυγής
«Τα παιδιά όταν είναι μικρά μας αγαπούν. Όταν μεγαλώσουν, μας κρίνουν, κι αν είμαστε τυχεροί, καμιά φορά μάς συγχωρούν».
Έπειτα από δυο γιους, μια κόρη λαχταρούσε να αποκτήσει ο Λάμπρος. Τα καταφέρνει, μα τη μοιραία αυγή χάνει πάνω στη γέννα τη γυναίκα του και όλα αλλάζουν. Το κορίτσι μεγαλώνει ανάμεσα σε τρεις άντρες που την απορρίπτουν και δεν την αγαπούν. Διάγνωση; Συναισθηματική αναπηρία. Κάπου αλλού, μια άλλη κοπέλα μεγαλώνει με αγάπη, αλλά καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι. Η δική της αναπηρία; Σωματική. Άραγε ποια υποφέρει περισσότερο; Οι κόρες της αυγής θα καταφέρουν να ενωθούν για να γεμίσουν τα κενά της μισής ζωής τους; Όπως και να ’χει, όταν η μοίρα αποφασίζει να μιλήσει, κανένας δεν μπορεί να της κλείσει το στόμα.













Μια φορά κι ένα καλοκαίρι
Η Μάρθα, αρχαιολόγος, απολαμβάνει μια ενδιαφέρουσα δουλειά στο Παρίσι και μια ισορροπημένη σχέση. Ο θάνατος του αδελφού της και της νύφης της θα την αναγκάσει να εγκαταλείψει τα πάντα και να γυρίσει στην Ελλάδα. Ο μεγαλύτερος σκόπελος που θα κληθεί να ξεπεράσει είναι το ίδιο της το παρελθόν, στο πρόσωπο του παιδικού της φίλου, του Δημήτρη.
O Δημήτρης, γόνος πλούσιας οικογένειας πολιτευτών, ζει μόνιμα στο οικογενειακό κτήμα της Λακωνίας. Μέχρι τώρα, το μεγαλύτερο αγκάθι στην άνετη ζωή του ήταν να πείσει τους γύρω του ότι δεν τον ενδιαφέρει ν’ ασχοληθεί με την πολιτική· ούτε που φαντάζεται λοιπόν την τρικυμία που θα σηκώσει η επανεμφάνιση της Μάρθας και η ακατανόητα εχθρική στάση της απέναντί του.
Γύρω από αυτούς, άλλα πρόσωπα ζουν τις μικρές και μεγάλες ιστορίες τους. Η ανιψιά της Μάρθας, η Αντιγόνη. Ο ξάδελφός της και πρώην τρόφιμος φυλακών, ο Άγης. Η μητριά του Δημήτρη, η Αλίκη. Ο αδελφός του, ο Αχιλλέας. Η νεαρή δασκάλα Ιωάννα. Μέσα σ’ ένα καλοκαίρι, τρεις ερωτικές ιστορίες θα πλεχθούν κάτω από τον ήλιο. Τρία ζευγάρια θα συναντηθούν, θα ενωθούν και θα συγκρουστούν με πάθος. Και οι λίγοι αυτοί μήνες θα σημαδέψουν για πάντα τη ζωή τους.







Κυριακή απόγευμα στη Βιέννη
Να προσέχεις το βλέμμα περισσότερο από τα λόγια, της έλεγε. Μην κρίνεις από τις πράξεις αυτές καθαυτές. Να γυρεύεις την κρυμμένη πρόθεση, εκεί είναι η καθαρότητα ή όχι της καρδιάς. Ένας εγωπαθής διαλέγει και ρόλο αγίου, μοιράζει περιουσίες στην ελεημοσύνη. Όμως σκοπός του δεν είναι το έλεος, είναι ο αυτοθαυμασμός, η επίδειξη, ένας θρίαμβος στους γύρω.
Μην εμπιστεύεσαι τα συναισθήματά σου, ούτε αγαπώ, ούτε δεν αγαπώ να λες εύκολα. Δε συμπονάς όσο νομίζεις. Συμπονούμε και από ταύτιση, όχι από ανθρωπιά. Eίναι ο φόβος μη συμβεί και σ’ εμάς το ίδιο κακό και προληπτικά το προβάρουμε. Πάντα εγώ! Ο πλησίον μένει απόμακρη γη. Η ουτοπία του άλλου!
Η ψυχή είναι πανίσχυρη. Μην κολλάς στην ψυχανάλυση, προορίζεται για τις πληγές, μετά χρειάζεσαι την πνευματική περιπέτεια, μόνη σου. Όπως πας σε ορθοπεδικό αν σπάσεις ένα πόδι. Θα σου γιατρέψει το κάταγμα, δε θα σου μάθει να βαδίζεις, ούτε το δρόμο, ούτε βέβαια τον προορισμό. Η ευθύνη σου είναι αμεταβίβαστη. Ετοιμάσου να με εγκαταλείψεις πριν παραλύσεις στο ντιβάνι μου!








Θεανώ η λύκαινα της πόλης
Κωνσταντινούπολη… Ιστανμπούλ… Βασιλεύουσα…
Με όποιο όνομα κι αν την πεις, μία είναι η Πόλη• μαγική, μοναδική, υπέροχη, βαφτισμένη στα μυστήρια της Ανατολής!
Στον τόπο αυτό γεννιέται η Θεανώ. Μια κοπέλα που κουβαλάει μέσα της κάτι από τη μαγεία της Πόλης και κάτι από το ανυπότακτο πνεύμα της. Η Θεανώ θα μεγαλώσει, θ’ αγαπήσει και θα παντρευτεί. Τη νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, θα βρεθεί μέσα στη δίνη των Σεπτεμβριανών. Μια μαύρη σελίδα στην Ιστορία των Ελλήνων της Πόλης γράφεται με το αίμα πολλών. Θύμα της αγριότητας των Τούρκων και η Θεανώ. Όταν θα συνέλθει, τίποτε δε θα είναι πια όπως παλιά. Μια λύκαινα θα γεννηθεί εκείνο το βράδυ και όποιος από δω κι εμπρός την πλησιάσει για να της κάνει κακό, θα γίνει κομμάτια από τα κοφτερά της δόντια.
Δέκα χρόνια μετά, η Θεανώ θα ζήσει τον εφιάλτη της απέλασης στην Ελλάδα και τον πόνο του ξεριζωμού, και θα έρθει αντιμέτωπη με το ρατσισμό και την καχυποψία. Η λύκαινα θα ξυπνήσει και πάλι, και όσοι έφταιξαν θα πληρώσουν ακριβά. Ή μήπως θα πληρώσουν και αθώοι;
Μια ιστορία για μια γυναίκα που βίωσε την αγάπη και το μίσος, κι έγινε αγρίμι για χάρη των αγαπημένων της.









Η γυναίκα που ήξερε μόνο να αγαπάει
Ήταν δέκα ετών η Αλέκα όταν ανακάλυψε την καρτέλα της στην παιδόπολη Καβάλας. Επίθετο δίπλα στο όνομά της δεν υπήρχε. Υπήρχε όμως η λέξη «νόθο» να χαρακτηρίζει την ίδια, και η άγνωστη λέξη «ιερόδουλος» για τη μητέρα της. Εκείνη έχει αφήσει την Αλέκα, έξι χρόνων παιδί, στην παιδόπολη, χωρίς να δώσει ξανά σημεία ζωής, παρά πολλά χρόνια αργότερα. Η Αλέκα πέρασε όλη της τη ζωή παλεύοντας ν’αποδείξει ότι από αγκάθι βγαίνει ρόδο. Όσο κι αν την πλήγωσαν, όσο κι αν την απέρριψαν, εκείνη είχε πάντα μια χρυσή καρδιά γεμάτη αγάπη για όλους. Ο πατέρας που δε γνώρισε ζούσε πάντα μέσα στην ψυχή της, μαζί με τη λαχτάρα της κάποτε να τον συναντήσει.
Ένας αέναος αγώνας επιβίωσης, με συνταρακτικές αλήθειες ζωής στα χρόνια μιας πληγωμένης Ελλάδας. Η Αλέκα, μέσα σε αντίξοες συνθήκες, μέσα σε φτώχεια, μοναξιά, εγκατάλειψη και κάθε είδους δυσκολίες, θα παλέψει να επιβιώσει και να πραγματοποιήσει όλα της τα όνειρα· ανάμεσα σε αυτά, να ξαναβρεί τον πατέρα της.
Όλοι όσοι τη γνώρισαν την ίδια κουβέντα είχαν να πουν γι’ αυτήν: η Αλέκα δεν ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Ήταν ένας άγγελος που έπεσε στη Γη κατά λάθος, μια γυναίκα που ήξερε μόνο να αγαπάει…







Έρωτας Πόλεμος
Αυτό που είχε η Άννα με τον Φάνη ήταν μοναδικό κι ανεπανάληπτο – έρωτας μαζί και πόλεμος, ευτυχία και απόγνωση, ζωή και θάνατος. Ένας άπιαστος αντικατοπτρισμός, κάτι που το φαντασιωνόταν μόνο η ίδια. Γι’ αυτό χάθηκε τόσο εύκολα, επειδή δεν υπήρχε…
Η Άννα ερωτεύτηκε τον Φάνη από την πρώτη στιγμή. Ψηλός, αδύνατος, μυστηριώδης, γοητευτικός, χαρισματικός. Δεν υπολόγισε κοινωνικές διαφορές, δεν άκουσε τις φωνές των γύρω της που τη συμβούλευαν ότι είναι επικίνδυνος, αυτοκαταστροφικός. Άκουγε μόνο την καρδιά της και το πλήρωσε ακριβά. Γιατί ο Φάνης, έρμαιο των παθών του, όσο κι αν προσπάθησε να βρει απάγκιο στην αγκαλιά της, δεν τα κατάφερε. Και άγγιξε το θάνατο.
Ο έρωτας μπορεί να είναι φονιάς, μπορεί να είναι, όμως, και λυτρωτής. Αν είναι αληθινός, δε χάνεται ποτέ. Προδίδεται, κρύβεται, υποχωρεί, αλλά τελικά επιστρέφει φέρνοντας μαζί του τη σωτηρία και τη ζωή. Αυτό αποδεικνύει η ιστορία της Άννας και του Φάνη.










Ασυνήθιστη πρόταση
Στη Θεσσαλονίκη του σήμερα, του Μνημονίου, του ΔΝΤ, του Μεσοπρόθεσμου και της μεγάλης ανεργίας, ο Μιχάλης Βλαντής, πολιτικός μηχανικός που πλέον κερδίζει τα προς το ζην κάνοντας τον οδηγό σε ταξί, δέχεται μια ασυνήθιστη πρόταση από τον επιχειρηματία Αριστείδη Κοντογιώργη. Η πρόταση φαντάζει ανήθικη στον Βλαντή, όμως η αμοιβή που προσφέρει ο επιχειρηματίας είναι δελεαστική: πενήντα χιλιάδες ευρώ. Ο νεαρός μηχανικός αποδέχεται την πρόταση και μπλέκει σε έναν παράφορο έρωτα με την αινιγματική Ελίζα Κοντογιώργη. Πολύ γρήγορα θα διαπιστώσει ότι έχει βρεθεί έξω από τον κόσμο του και θα βιώσει την ένταση του έρωτα, τον πόνο και την πρωτόγνωρη ευτυχία, την αλήθεια και το ψέμα, την αγάπη και το μίσος, τη θυσία και τον κίνδυνο του θανάτου. Κι όλα αυτά εναλλάσσονται διαδοχικά στους δρόμους και στις πλατείες τής πάντα ερωτικής Θεσσαλονίκης, που, όσο κι αν αλλάζουν οι εποχές, η φυσιογνωμία της παραμένει αναλλοίωτη.
Ένα μυθιστόρημα με απροσδόκητο τέλος που φανερώνει ότι τη ζωή δεν την καθορίζουν οι δυσκολίες που συναντάμε, αλλά η ικανότητά μας να τις προσπερνάμε.








Στα όρια
ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ                                                     
Αθήνα 1941... Εποχή δύσκολη... τραγική... εποχή οριακή... Δύο φίλες... Η Εύα και η Μαρίνα στα είκοσί τους... Κόρες πλουσίων και γνωστών οικογενειών της εποχής. Η μία, ρομαντική και ευαίσθητη, ανυπομονεί να γνωρίσει το μεγάλο έρωτα... η άλλη, ρεαλίστρια κι ατίθαση, δεν πιστεύει ότι υπάρχει άνδρας που μπορεί να την κατακτήσει. Ζουν ανέμελα και ξέγνοιαστα... μέχρι τη στιγμή που οι Γερμανοί επιτάσσουν τα σπίτια τους και ανατρέπουν ριζικά την ήσυχη και ξέγνοιαστη ζωή τους. Τότε γεννιέται ένας μεγάλος έρωτας, που πρέπει να μείνει μυστικός πάση θυσία. Τα εμπόδια και οι δυσκολίες ανυπέρβλητες. Και μια δυνατή φιλία, που ξεπερνά τα όρια, θα στηρίξει την αγάπη μέχρι το τέλος... Άνθρωποι σπάνιοι, με ακέραιους χαρακτήρες, ζουν στα όρια ξεπερνώντας τους εαυτούς τους. Τη συγκλονιστική τους ιστορία περιγράφει, με μοναδικό τρόπο, η φίλη τους, Καίτη Θαλασσινού. Σαν σενάριο κινηματογραφικής ταινίας, κινείται μεταξύ πραγματικού και απίστευτου, δημιουργώντας ένα χορό έντονων συναισθημάτων και εικόνων, με γρήγορη πλοκή, ένταση και αγωνία που σε καθηλώνει...







Τα δάκρυα του Θεού
ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ                                                                                  Oνομάζομαι Eυγενία Φράνκου και είμαι πλέον ογδόντα χρονών. Tα τελευταία τριάντα χρόνια ζω σε μια μικρή γραφική πόλη της Bόρειας Eλλάδας, όπου χαίρω απέραντου σεβασμού, όχι μόνο από την οικογένειά μου, αλλά και από όλους τους κατοίκους. Kανείς δε γνωρίζει ότι πίσω από το αξιότιμο όνομά μου κρύβεται το Tζενάκι, η Tζενάρα, η μαντάμ Tζένη, που πολλά χρόνια πριν ήταν το πρώτο όνομα της Tρούμπας.
Tι; Δε γνωρίζετε την Tρούμπα; A, τότε, φίλτατε, πρέπει να είστε πολύ νέος. Πάρα πολύ νέος. Oι γονείς σας όμως σίγουρα θυμούνται αυτή τη γειτονιά του Πειραιά, που κάποτε υπήρξε θρύλος.
Kι ενώ πίστευα ότι είχα λησμονήσει το παρελθόν μου, εκείνο, καθώς φαίνεται, δε με ξέχασε και μετά από τόσα χρόνια χτύπησε ξαφνικά την πόρτα μου, δημιουργώντας το μεγαλύτερο δίλημμα της ζωής μου: να φανερώσω ποια πραγματικά είμαι ή να κομματιάσω την ερωτευμένη καρδιά της εγγονής μου, του μόνου ανθρώπου που αγάπησα όσο τίποτε άλλο στον κόσμο... εκτός από εκείνον...










Κωδικός Αταλάντη
Ένα νέο κορίτσι στην Κύπρο ζει και μεγαλώνει κάτω από το καθεστώς της Αγγλικής Κατοχής. Η ορμή της νιότης και η επαναστατική της φύση την οδηγούν στην Aντίσταση και τον απελευθερωτικό αγώνα. Το κωδικό της όνομα είναι Αταλάντη μιας και είναι ταχύτατη κι αέρινη. Το έργο της είναι η μεταφορά των μηνυμάτων των αγωνιστών για το συντονισμό του αγώνα.
Η ζωή όμως δεν είναι μόνο αγώνας και η Αταλάντη εκτός από αγωνίστρια γίνεται φοιτήτρια, σύζυγος, μητέρα και επαγγελματίας. Ποτέ όμως δεν σταματά να προσφέρει κοινωνικά και να νοιάζεται για την πατρίδα της και το μέλλον. Οι φόβοι, οι ελπίδες, ο έρωτας και οι φιλίες που γεννάει η ζωή και ειδικά οι συνθήκες στις οποίες ζει η Αταλάντη περιγράφονται με λυρισμό, ευθύτητα και πάθος.
Η συγγραφέας αντλεί από την άσβεστη μνήμη μιας επικίνδυνης αλλά και ενδιαφέρουσας ιστορικής στιγμής για να μας θυμίσει αλλά και να μας συγκινήσει.












Οι ψυχές βαδίζουν μόνες
Αν έχεις την τόλμη και την ευλογία να κοιτάξεις βαθιά πίσω από την ίριδα, εκεί που κατοικεί η ψυχή, αν ευλογηθείς να μεταλάβεις τη δίψα του αγαπημένου άλλου, αν ευτυχίσεις να του δώσεις βροχή και θάλασσα και να τον ξεδιψάσεις, τότε έγινες κομμάτι της καρδιάς του. Ευλογία! Αυτή η γυναίκα τα είχε πετύχει όλα! Την είχε συνεχώς στο μυαλό του στη φαντασία του, στα όνειρά του. Του είχε γίνει έμμονη ιδέα, μια γλυκιά απουσία-παρουσία, ένας ήλιος που τον ζέσταινε, τον γλύκαινε, τον κρατούσε ζωντανό και του έδινε δύναμη να συνεχίσει ν΄αγωνίζεται. Ήταν μόνος και βάδιζε σ' ένα δρόμο ανηφορικό κι εκείνη ήταν η αδελφή ψυχή που θα βάδιζε στο εξής μαζί του.









Οι καιροί της μνήμης
Αγγέλα, Μέλπω, Αριάδνη. 

Η μια απέναντι από την άλλη μέχρι χτες. Η μια δίπλα στην άλλη τώρα. Γυναίκες και μάνες του Εμφυλίου, τραγικές μορφές, σύμβολα και σημεία των πικρών καιρών, Ιστορία ζωντανή, αργασμένη στα πρόσωπα, στα βλέμματα, στις καρδιές τους. 
Μετά τον εμφύλιο σπαραγμό στα πεδία των μαχών, ένας εμφύλιος σπαραγμός στις ζωές των ανθρώπων· στις σχέσεις, στις φιλίες, στις οικογένειες. Μαύρες μαντίλες και χιλιάδες απουσίες απ’ τη μια μεριά. Κόκκινες σημαίες κι εκατοντάδες εκτελέσεις απ’ την άλλη. Σκύλλα και Χάρυβδη. Μετεμφυλιακή δεξιά εξουσία και αυταρχικά κομμουνιστικά καθεστώτα, παρακράτος, προσφυγιά, κόμμα, παιδομάζωμα, διώξεις, φυλακές κι εξορίες. Ένας λαός χωρισμένες στα δυο, ματωμένος, γονατισμένος. Ένας λαός θυσία, μια παράλογη θυσία χωρίς νικητές και ηττημένους, χωρίς θύτες και θύματα. Μα κι ένας λαός που παλεύει με νύχια και δόντια να σταθεί στα πόδια του και να υψώσει το βλέμμα του. Ένας λαός που πορεύεται στους καιρούς της μνήμης παλεύοντας να σταθεί όρθιος, ν’ αντικρίσει ήλιο κι ελπίδα. Ο λαός μας.







Το βαλς της ζωής
Ένα οικογενειακό ταξίδι στη μαγευτική πόλη της Βιέννης θα αλλάξει για πάντα τη ζωή της Μαρίας. Σε νεαρή ακόμη ηλικία γνωρίζει τον μεγάλο έρωτα, μα πριν προλάβει να τον γευτεί θα βρεθεί ένα βήμα πριν το θάνατο... Ανάκτορα, παλάτια, η μεθυστική ατμόσφαιρα της Βιέννης και οι υπέροχες μελωδίες της... Εκεί θα κάνει την οικογένειά της, μα δεν θα ξεχάσει ποτέ τις ρίζες της, την αγάπη της για την πατρίδα της, για την καλοσύνη των Ελλήνων και τη γενναία τους ψυχή. Μεσούντος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και ενώ οι καταστροφές ισοπεδώνουν τη χώρα τους, οι αδελφές Λίζα και Μαρία φον Βάισενμπεργκ, εγγονές της Μαρίας και μπαλαρίνες στην Όπερα της Βιέννης, ακολουθώντας τη συμβουλή της γιαγιάς τους, αναζητούν καταφύγιο στην Κύπρο. 
Έρωτες, πάθη μα και πόνος, λύπη... 
Δύο αγαπημένες αδελφές, δύο μοιραίοι άντρες... 
Η αγάπη έχει πάντα δύο όψεις...






Τα ρόδα της σιωπής
"Λάθος, λάθρα, όλεθρος..." Ένα σφάλμα, ένα μυστικό, μια καταστροφή. Το λάθος της Άννας να παντρευτεί τον Λουκά, η κρυφή ενοχή του Καρλ Λούντβιχ, η αμαρτία των γονέων που παίδεψε αδυσώπητα τον Σπύρο, η φυλάκιση που γίνεται λύτρωση... 
Ο γλύπτης Καρλ Λούντβιχ ανασταίνει τις μνήμες του με τη σμίλη του πάνω στην πέτρα, ξορκίζοντας τον παλιό του εαυτό, τον Καρλ Σβάιτς, εκείνον που έσβησε μέσα στις εικόνες του Άουσβιτς, εκείνον που άφησε ενθύμιο στην αγκαλιά της Άννας. 
Μια αγαλμάτινη γυναίκα, που δημιουργήθηκε από τα χέρια του καλλιτέχνη, ατενίζει με άδειο βλέμμα το μεταπολεμικό Βερολίνο, ενώ το μοντέλο του αναλογίζεται, στον κήπο με τα ρόδα της σιωπής, τα 

χαμένα του χρόνια. 
Μια ιστορία για όσους κάτω απ' τη λαίλαπα του Γ’ Ράιχ απέτυχαν να γίνουν "πολεμάνθρωποι" παραμένοντας απλώς άνθρωποι...












Ξεκλειδώνοντας την αλφαβήτα

 
Όσο το σκέφτομαι
τόσο το πιστεύω, πως η αγάπη 
είναι σονέτο για πιάνο,
για τέσσερα χέρια όμως

















Σπιναλόγκα Αγάπη μου

...κατέβηκαν από τη βάρκα με τη βοήθεια του βαρκάρη σε μια μικρή προβλήτα σχεδόν έξω από την παραλία και από ένα στενό πέρασμα από τα τείχη προχώρησαν ένας ένας. Πρώτη η Ελένη, η Αγγελικούλα και ο Γιώργης. Το πέρασμα τούς έβγαλε στην αποικία των λεπρών και γυρίζοντας η Αγγελικούλα στην πεθερά της, την είδε κουρασμένη και αγχωμένη. Την πλησίασε, την αγκάλιασε από τους ώμους και της είπε: "Μην στεναχωριέσαι μητέρα. Θα τα καταφέρουμε...

















Casta Diva


"Αν ήξερα πόσο πόνο έχει η αγάπη, εν θα σε είχα αγαπήσει, Κάλλας". "Εγώ θα σε είχα αγαπήσει, Θεοτόκη μου, ακόμα κι αν ήξερα πως χωρίς εσένα δε θα είχα γνωρίσει τον πόνο ποτέ...Νιώθω πως θα ερχόμουν να σε βρω σαν την ψυχή που ενσαρκώνεται γνωρίζοντας από πριν πως το σώμα τούτο θα τη βασανίσει..."
Η Μαρία γεννήθηκε τυφλή. Έλεγε η μητέρα της πως, καθώς την κρατούσε στην αγκαλιά της, είδε στα μάτια της την ομορφιά της μουσική, που την ακούς αλλά δεν την βλέπεις. Σαν τα τραγούδια που λέει η Κάλλας ήταν σαν την Casta Diva... Τόσο όμορφη! Και τότε αποφάσισε να τη βαφτίσει Μαρία και να τη φωνάζει Κάλλας.
Παιδί ακόμα η Κάλλας, γνωρίζεται με το Θεοτόκη. Μικρός και εκείνος οχτώ χρόνων. "Θέλεις να είμαι τα μάτια σου; Να σου λέω τι βλέπω;" της προτείνει με αθωότητα ο Θεοτόκης...
Αγαπήθηκαν πολύ. Και πόνεσαν πολύ. Όλη τους τη ζωή για τον έρωτα και την αγάπη έζησαν. Για εκείνη την απρόσμενη στιγμή της ευτυχίας που στέκεται στα χέρια κι ύστερα πάλι ξαφνικά, σαν νεράκι που σκάει στην ακροθαλασσιά, χάνεται στα κύματα.









Μηδέν


Η κυπριακή κοινωνία του σήμερα ξεδιπλώνει και ξεγυμνώνει το αληθινό της πρόσωπο. Κάπου η επιβολή της προσωπικότητας σπρώχνει σε αυτοπυρπολησμό και κάπου οι μνήμες που ξυπνούν, οδηγούν στη εκμηδένιση.
Ένας νέος άντρας έρχεται να πουλήσει μια κληρονομιά και καταλήγει να εγκλωβιστεί σε γεγονότα παλιά, ως τότε ανύπαρκτα γι αυτό. Μια παντρεμένη γυναίκα της υψηλής κοινωνίας αποφασίζει να ακολουθήσει τον έρωτα της και αυτός την προδίδει.












Οι γενιές της σιωπής


Κανείς από τους αφανείς ήρωες αυτών των σελίδων, δεν φαντάστηκε ποτέ πως θα γινόταν πρωταγωνιστής ενός βιβλίου.
Αν τους ρωτούσες, ίσως να μην είχαν τίποτα το συνταραχτικό να σου διηγηθούν. Η καθαρότητα του έρωτα ήταν κομμάτι της ζωής τους, οι νεράιδες και οι μάγοι, αληθινά βιώματα, οι βιασμοί και οι φόνοι, φοβερά ατομικά μυστικά.
Ψυχές ευλαβικές, και άλλες που στην πορεία έχασαν το νόημα, βγάζουν το θυμό της αδικίας σε ανυπεράσπιστες ψυχές, με βάναυσο τρόπο.